Gemankeerde spitsen: Gerald Sibon

Heerlijk. Gerald Sibon is 'on a role'! Drie treffers in vier potjes voetbal. Dat betekent straks meer dan 20 doelpunten aan het einde van het seizoen. Althans, dat hoop ik. Wat zou het voor ons gemankeerde spits-liefhebbers prachtig zijn als er een topschutterslijstje 2007/2008 onstaat met (bijvoorbeeld) deze volgorde:

1) Donny de Groot - 26 treffers
2) Gerald Sibon - 24 treffers
3) Danny Koevermans - 23 treffers

Tuurlijk, het zal vast ook een lijstje worden met Blaise N'Kufo en Roy Makaay, maar ik mag dromen... Toch?? Goed, terug naar Geraldinho zoals de lange clubhopper gekscherend - of zou hij het zelf geloven - wordt genoemd. Geraldinho is niet eens zo slecht gekozen, want deze snaak heeft best veel techniek. Dat werd gelukkig weer eens duidelijk toen Excelsior op de pijnbank werd gelegd; afgelopen weekend. Want de goals die Sibon maakte, waren van grote klasse. Bovendien - en dat vond ik van alle wedstrijden tot nu toe - is Sibon ECHT balvast. En kan hij goed kaatsen.

Ik denk dat niet elke Heerenveen-fan het me in dank zal afnemen, maar van mij mag Afonso Alves wegblijven. Sibon gaat geschiedenis schrijven. Misschien is bovenstaand lijstje dan straks wel realiteit!

Gemankeerde spits: Donny de Groot

Halleluja! Daar stond ie plotseling. Niet verwacht en toch gekomen: Donny de Groot. Alleen z'n voornaam is al geniaal doeltreffend. Je ziet 'm opgroeien. Utrechtse volkswijk - bokkenbuurt of hooggraven - matje in de nek en stekels bovenop, iets te dik en dan op het fietsje naar het stadion van de FC. Liefst op Bunnikside naar het voetbal kijken. Voorbestemd om bij de amateurs in de marge te spelen en dan toch: speler van de plaatselijke trots. In zijn eerste drie seizoenen bij het eerste elftal van FC Utrecht speelde hij 5 wedstrijden en scoorde hij niet.

Om vervolgens in 46 wedstrijden Eerste Divisie 39 keer te scoren! Luister, dan kan je gewoon doelpunten maken. Maar wat een glorieuze terugkeer naar het nest moest worden, werd een deceptie. Veelal invalbeurten, 5 treffers en vertrek bij Utreg. Daarna scoorde Donny wat doelpunten voor laagvlieger RBC en was hij op Cyprus en in de (inmiddels) GOuden Gids Divisie wel weer het mannetje met de neus voor de goal.

Daarom haalde De Graafschap 'm terug na promotie naar de Eredivisie. Als vervanger van collega gemankeerde spits Van de Beukering. Volgens mij werd Donny gehaald zonder al teveel hoop. Iedereen hoopte op Berry Powell, de scherpschutter van de Gouden Gids. Maar Donny werd Don en maakte vier doelpunten in de eerste drie wedstrijden. Vol zelfvertrouwen en toch bescheiden. Als Powell nu ook nog opstaat en gaat vlammen, dan heeft De Graafschap plotseling Tubbs en Crocket in de aanval staan. Donny de Groot vergelijken met Don Johnson; mag dat? Tuurlijk, beide geen toppers en desondanks bepalend aanwezig. Ik geniet...